çok güzel bir filmdi. bir tek sonunu beğenmedim. gereksizdi eve’ nin yaşattıklarını yaşadığını gösterme çabaları. daha yüksek bir final yapılabilirdi. ben mesela eve’nin öldürülmesini beklemedim değil agshdj!
bette davis mükemmel bir oyuncuymuş gerçekten! izlediğim en mükemmel oyuncu oydu hatta. bana biraz kendisini canlandırmış gibi gelse de gerek kendini beğenmişliği gerek kaprisleri ile, margo karakterini ablamm diye bağrıma basasım geldi.
eve’nin soğukkanlılığı, hep aynı duruşla, konuşmayla yaptığı sahtekarlığı ve gerçek yüzünü gösterdiği zamanlardaki o sinsi yüz ifadesi izlenmeye değerdi.
marilyn monroe küçük bir rol ile karşımızdaydı ama ışıl ışıldı. evet, oyunculuğu sönük kalsa da güzelliği ile anında göze batmış olması lazım.
ne kadar acı ki
bette davis , marilyn’in yanında tanrıça iken günümüzde dünyaca tanınan ve ikon olan kadın o değil marilyn olmuştur. tuhaf!
karen karakteri de pek entelektüeldi ve güzeldi.
filmde her ne kadar orospuluktan geberse de eve'nin bi konuda hakkı yendi. o da yeteneği. hatun yetenekliymiş ki hepsini ayakta uyutup istediği yere gelmiş. kabul edin.
sonuç olarak çok beğendiğim, güzel bir filmdi. tavsiye ederim.